Ik luisterde naar het nieuws deze ochtend en hoorde iemand praten over het feit dat de jeugd bezig is met hun geschiedenis, zeker nu met Bevrijdingsdag. Ze gaan naar de archieven om te kijken hoe grootouders de oorlog hebben beleeft, want ze zijn geïnteresseerd in hun roots, hun achtergrond en hun afkomst …

Dat is echt een plaag tegenwoordig. (niet dat de jeugd naar de archieven gaat hè! Dat vind ik erg mooi).
Je hoort telkens meer ‘deskundigen’ 2 óf 3 keer het zelfde te zeggen. Wat is dat toch !?

Neem nou bijvoorbeeld:
‘We hebben uitgebreid gepraat over mogelijkheden, de opties en de manieren om het te doen’ of
‘We zijn dat gaan analyseren en uit gaan diepen’ maar ook
‘Het doel was te anticiperen op de nieuwe ontwikkelen en naar de toekomst kijken’.

Ik weet niet wat erger is, dit of “zeg maar”, “laat ik het zó zeggen” of gewoon “eh” of “euhm”.

Aan de andere kant, als je er bij stil gaat staan, is het best grappig en humor fleurt je dag op zeg ik altijd maar. De vraag is of dát de bedoeling van de spreker is. Ik denk het niet, ik denk dat het vooral bedoeld is om interessant over te komen en dan sla je, wat mij betreft, de plank bij een goede luisteraar, goed mis.

Dan is het zonde van al die woorden die zonder toegevoegde waarde worden verkwist aan het luchtledige; dan is het een woordenstorm in een glas water; oftewel gewoon drukdoenerij.

En dat is wat ik denk.