Op mijn fiets zag ik een buizerd opvliegen die naast een raaf op de grond zat. Ik vond dat grappig en vroeg me af waarom de buizerd de raaf niet opat. Een makkelijke prooi dacht ik. Tegelijkertijd viel me een verhaal binnen:

De raaf vraagt aan de buizerd “Hey buizerd! Waarom eet je me eigenlijk niet op?”

“Ik hou niet van raven” zei de buizerd, “daarom denk ik er niet aan om je op te eten.”

“Oh” zei de raaf, “ja, ik snap dat wel, raven zijn taai en bitter en dus niet lekker.”

“Pak!” deed de buizerd en greep de raaf bij de nek. “Wat doe je nu?” gorgelde de raaf, en keek de buizerd verbaasd aan, “je zei dat je niet van raven hield!”

“Dat was ook zo. Maar ik hou wel van taai en bitter”.

 

De moraal?

Vanuit het perspectief van de raaf is het duidelijk: Soms is het beter te zwijgen en zaken te laten zoals ze zijn.

Vanuit het perspectief van de buizerd is er ook een interessante les, namelijk dat het niet slecht is vooroordelen flexibel te houden en open te staan voor verandering en kennis. Je weet nooit wanneer je volgende lunch is.